الیگارش های اوکراین مرز نمی شناسند - RT روسیه و اتحاد جماهیر شوروی سابق

از جانب ملاقات با کریل آمارمورخ آلمانی در دانشگاه کخ استانبول که در مورد روسیه، اوکراین و اروپای شرقی، تاریخ جنگ جهانی دوم، جنگ سرد فرهنگی و سیاست حافظه کار می کند. توییت کرد @tarikcyrilamar.

ماه گذشته، رئیس جمهور ولادیمیر زلنسکی از یک کنفرانس مطبوعاتی برای اعلام کودتا علیه خود استفاده کرد و اینکه رقیب میلیاردر، رینات آخمتوف، نقش اصلی را بازی می کرد. گزارش زلنسکی گیج و سردرگم بود: مشخص نبود که او دقیقاً به چه چیزی الیگارش را متهم می کند و منابع رئیس جمهور نیز نامشخص است. اما صدای او هم تهدیدآمیز بود و هم عجیب. آخمتوف این موضوع را به رئیس جمهور تکذیب کرد "دروغ" و در "کودتا" در تاریخ تعیین شده محقق نشد، دقیقاً مانند پیشگویی یک رهبر ناامید فرقه در قیامت.

داستان دوم که چند روز پس از داستان اول رخ داد، آخمتوف را مظنون به جستجوی مخفیانه برای نامزدهای حمایت از رقابت برای ریاست جمهوری اوکراین، یعنی علیه زلنسکی توصیف کرد. شایعاتی مبنی بر سفر آخمتوف به ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، همزمان با نیمی از اهالی سیاست و رسانه های اوکراین، از جمله آرسن آواکوف، وزیر کشور سابق و دو تن از بانفوذترین روزنامه نگاران و مجریان تلویزیون کیف، دیمیتری گوردون و ساویک شنیده می شود. شوستر. . وجه مشترک همه آنها این است که مخالفان سرسخت و منتقدان تند زلنسکی هستند.

ادامه مطلب

جزئیات ماجرا نسبت به واقعیت ثابتی که نشان می دهد کمتر جالب است. پس از نه یک، بلکه دو تغییر رژیم نامنظم - ج "انقلاب نارنجیاز سال 2004 و میدان 2014 - که خود را انقلاب نامیدند و وعده شروع مجدد سیاست اوکراین را دادند، یک چیز تغییر نکرده است: نفوذ عظیم گروه کوچکی از مردان بسیار ثروتمند. و بله، آنها تقریباً منحصراً مرد هستند. تمرکز بر چیزی که اقتصاددانان به طور خشک می گویند "مالکیت تاثیرگذار" در اوکراین افراطی باقی مانده است. قبل از "یورومیدان"، 50 نفر از ثروتمندترین افراد این کشور 45 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهند.

درست است که زلنسکی و حزبش "خادم مردم" اخیراً قانونی در مجلس تصویب شد که هدف آن نمایشی بود الیگارشی زدایی ماهیت آن ساده است: ایجاد یک فهرست - یک لیست واقعا سیاه - از الیگارشی ها و حذف کسانی که فهرست شده اند از فعالیت های خاص، مانند تامین مالی احزاب و مشارکت در خصوصی سازی. در تئوری، الیگارشی ها ثروت خود را حفظ خواهند کرد، اما دیگر نمی توانند از آن برای خرید قدرت سیاسی استفاده کنند.

با این حال، زلنسکی خود را اعلام کرد "الیگارشی زدایی" نه تنها شکست خواهد خورد، بلکه اوضاع را بدتر خواهد کرد. در واقع، قانون انتخاب های سیاسی شده را تسهیل می کند. به عنوان بخشی از یک کمپین بزرگتر که در بهار راه اندازی شد، لیست سیاه الیگارشی ها نه به زلنسکی بلکه در خدمت کشور خواهد بود و به او اجازه می دهد تا الیگارشی هایی را که از آنها می ترسد هدف قرار دهد و در عین حال کسانی را که همکاری می کنند تشویق کند. حتی شتاب دهنده های معمول کیف در گروه لابی ناتو، شورای آتلانتیک، اذعان کرده اند که قانون جدید آنطور که به نظر می رسد نیست.

به همین ترتیب، گزارش جامع اخیر دیوان محاسبات اروپا نیز به نتیجه‌گیری دقیقی رسیده است. نه تنها دولت اوکراین، بلکه بروکسل نیز نتوانسته است در آنچه این گزارش می‌خواند، خللی ایجاد کند "فساد بزرگ". به گفته حسابرسان بروکسل او مدت‌هاست که از ارتباط بین الیگارشی‌ها، مقامات عالی رتبه، سیاستمداران، قوه قضائیه و شرکت‌های دولتی آگاه بوده است.» اما اگرچه موفق به توسعه یک "استراتژی واقعی" برای مقابله با مشکل، این بود "شل" در آنچه او از کیف و "خیلی مثبت" در ارزیابی های خود "فساد بزرگ و تسخیر دولت" ماندن "بومی در اوکراین؛ آنها علاوه بر اینکه مانع رقابت و رشد می شوند، روند دموکراتیک را نیز مختل می کنند.»

آنقدر برای هر توهم که یک ارتباط ویژه با اتحادیه اروپا کافی است تا در نهایت جدول را علیه الیگارشی های اوکراینی و اقدامات آنها برگرداند. بعید است که عضویت در اتحادیه اروپا بهتر از این اتفاق بیفتد.

ادامه مطلب

الیگارشی دوباره اینجاست تا در اوکراین بماند. این به دو دلیل مهم است - یکی خیلی شکایت می کند، دیگری خیلی کم توجه کرده است. خطر برای کیف آشکار است. نه تنها اقتدارگرایان دموکراسی را تهدید می کنند، بلکه نفوذ خریداران ثروتمند را نیز تهدید می کنند. این مشکلی است که ملت اروپای شرقی با بزرگترین الیگارشی، ایالات متحده، مشترک است. از این نظر، اوکراین واقعاً به غرب پیوسته است.

خطر دیگر، کمتر آشکار، کشورهای دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد. زیرا آنچه در اوکراین اتفاق می افتد در اوکراین نمی ماند. برعکس، عملیات الیگارشی آن بارها بر شرکای غربی و حامیان مالی تأثیر گذاشته است. بیایید نگاهی گذرا به سه مثال بیندازیم:

به عنوان مثال، ایگور کولومایسکی، شریک تجاری سابق و حامی رئیس جمهور زلنسکی، به تازگی به گزارش های ادعایی پولشویی در مقیاس بزرگ وی در ایالات متحده پیوسته است. کولومویسکی علاوه بر روابطش با زلنسکی، یکی از قدرتمندترین و جنجالی ترین الیگارش های اوکراین است. او در حال حاضر تحت تحریم های ایالات متحده است و در حالی که در نبردهای پیچیده دادگاهی در اوکراین بر سر بانک خصوصی سابق خود (که اکنون ملی شده است) شرکت می کند، که به گفته منتقدان اوکراینی و کیفرخواست وزارت دادگستری ایالات متحده، او از آن برای اختلاس میلیاردها دلار استفاده کرده است.

شریک سابق کولومایسکی، گنادی بوگولیوبوف، که با Privatbank نیز مرتبط است، مدتهاست فعالان ضد فساد در بریتانیا را به وحشت انداخته است. آنها دریافت سریع ویزای سرمایه گذار ویژه، سپس تابعیت بریتانیا و همچنین املاک و مستغلات گران قیمت را زیر سوال بردند.

مشهورترین مورد لغو الیگارشی اوکراین موردی است که با روابط غیرشفاف بین کنگلومرا بوریسما، متعلق به میکولا زلوچفسکی، و هانتر بایدن، پسر جو بایدن، رئیس جمهور فعلی ایالات متحده است. اگرچه هیچ چیز از نظر جنایی ثابت نشده است، اما شکی نیست که این ارتباطات جرقه یک ماجرای کثیف را در سیاست آمریکا، به ویژه در جریان مبارزات انتخاباتی گذشته، زد. از آنجایی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا و میانجی او، رودی جولیانی، وکیل رسوا، ناامیدانه تلاش می کردند تا در مورد هانتر و پدرش کثیفی پیدا کنند، اخباری که می توانست به بایدن آسیب برساند عمدا در رسانه های اجتماعی به حاشیه رفت.

ادامه مطلب

اگر باورهای قوی در مورد اینکه چه کسی در اینجا درست یا غلط بوده است، لطفاً آنها را فراموش کنید و یک قدم به عقب بردارید. مهمترین چیز در این ماجرا این نیست که چه کسی (بیشترین) مقصر بود، بلکه این واقعیت ساده اما واقعا نفس گیر است که قطعه ای از فرهنگ الیگارشی اوکراینی به سرعت و به راحتی به سیاست قدرتمندترین کشور روی زمین حمله کرد. کسانی که دائماً نگران تلاش های ادعایی روسیه برای تأثیرگذاری بر سیاست آمریکا هستند، باید به ویژه نگران باشند. اما به نوعی این کار را نمی کنند، که حتی نگران کننده تر است.

فساد در مقیاس بزرگ و الیگارشی در اوکراین، اگرچه ارتباط نزدیکی با هم دارند، اما معمولاً توسط شرکا و حامیان جدید این کشور به عنوان یک تهدید معرفی می شوند. از آنجایی که اتحادیه اروپا و ایالات متحده یک دست کمکی - و شاید گاهی اوقات تنبیه کننده - ارائه می دهند، این انتظار شگفت آور ساده لوحانه این است که اصلاح طلبان اوکراینی سرانجام بر نیروهای تاریک پول، لابی استروئیدی و جنایت چیره شوند.

و با این حال، در واقعیت، این یک سوال باز است. تا کنون، الیگارشی های اوکراینی یک چیز را ثابت کرده اند - انعطاف پذیری استثنایی خود. آنها به عنوان یک گروه و عمدتا به صورت فردی، به راحتی در برابر تغییرات رژیم مقاومت می کنند، در داخل و خارج از کشور خود را تطبیق می دهند و رشد می کنند. غرب که با فساد و خرید نفوذ بیگانه نیست، نه تنها در مبارزه با آنها ضعیف است، بلکه به روی پول و نفوذ آنها نیز باز است. الیگارشی در اوکراین ممکن است برای همیشه دوام نیاورد. اما شایعات مرگ او بسیار زودرس است.