آیا در اروپا نسل کشی وجود دارد؟ - RT روسیه و اتحاد جماهیر شوروی سابق
در پس زمینه ترس نظامی کنونی برای اوکراین، بیانیه اخیر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، توجه را به خود جلب کرد. او در آن از رفتار کی یف با درگیری دونباس انتقاد کرد و آن را "یادآور نسل کشی" دانست.
مورخ باید اعتراض کند. مفهومی از "قتل عام" اینجا نقطه شروع خوبی نیست حتی یک تعریف گسترده با این مورد همخوانی ندارد، زیرا هیچ سیاست یا رویه منظمی برای کشتن ساکنان مناطق جدا شده وجود ندارد، صرفاً به این دلیل که آنها همان چیزی هستند که در معنای قومی یا ملی هستند - هر چند تعریف یا نسبت داده شوند - که حداقل اولیه است. شرط برای مدت در واقع، در همان نفس، خود رئیس جمهور روسیه هشدار داد که این مفهوم نباید متورم شود.
و با این حال هیچ دلیلی برای ادامه کار وجود ندارد. حتی اگر نسل‌کشی آن چیزی نبود که اتفاق می‌افتاد، سیاست‌های کی‌یف خشن و حتی تنبیهی در مورد آنچه که ممکن بود با جنگ مورد نیاز باشد یا شاید توجیه شود، بود. همانطور که گروه بین المللی بحران سازمان غیردولتی این رویکرد را خلاصه کرد او اغلب با امنیت و رفاه شهروندان خود در دونباس به عنوان منافع متقابل اوکراین به عنوان یک کل رفتار می کند. با این حال، رسانه های غربی به طور کلی از انتقاد از اقدامات مقامات اوکراینی کوتاهی می کنند.
ادامه مطلب
درگیری بین دولت اوکراین و دو منطقه شورشیان جدایی طلب در شرق دونباس - در مجموع حدود 40000 کیلومتر مربع - یک قیام محلی است که از حمایت قابل توجه روسیه برخوردار است. درگیری با زور مخالفت شد: اوکراین نمی تواند ارتش خود را پس بگیرد، اما شورشیان آنقدر ضعیف هستند که کیف را مجبور به توقف جنگ کنند.
یک نقشه راه برای حل و فصل مسالمت آمیز وجود دارد که شامل توافقنامه مینسک 2 در سال 2015، همراه با فرمول به اصطلاح اشتاین مایر، به نام وزیر خارجه سابق آلمان است. اما این سازش، به درستی شناسایی شده است "بهترین راه برای بهبودی" توسط گروه بین المللی بحران، عمدتاً به دلیل مقاومت کیف، که این بسته را نامطلوب و ناعادلانه می داند و نیاز به تعدیل دارد، اجرا نشده است.
پس از مرحله اولیه جنبش، که در اوایل سال 2015 به پایان رسید، جنگ، که توسط آتش بس شکننده آغاز شد، در بن بست باقی ماند. مناطق شورشی در حال ادغام به شبه دولت ها بدون شناسایی بین المللی بودند، نیروهای آنها و نیروهای کی یف با یک خط مقدم عمدتاً ساکن بیش از 400 کیلومتر روبرو بودند. به طور کلی، خشونت به یک طغیان آهسته و خونین تقلیل یافته است، به اشکال آشکار و غیرمستقیم: گلوله باران، تک تیرانداز و حملات تصادفی، و همچنین تکنیک های محاصره.
تعداد کل قربانیان - حدود 14000 نفر در حال حاضر - قابل توجه است، البته نسبتاً کم در مقایسه با سایر درگیری ها. علاوه بر این، چندین میلیون نفر آواره شده اند یا به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. اقلیت قابل توجهی از کشته شدگان غیرنظامی هستند. از اواسط آوریل 2014 تا پایان سال 2021، دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل تقریباً 3400 تلفات غیرنظامی را برشمرده است، رقمی که احتمالاً محافظه کارانه است.
زندگی این شش میلیون اوکراینی که در نزدیکی خط مقدم در هر دو طرف زندگی می‌کنند معمولاً سخت است. در سال 2018، تقریباً یک ششم آنها به عنوان دسته بندی شدند "غذای ناامن"؛ بیکاری و فقر و تهدید سوء استفاده توسط "هم سرویس های امنیتی اوکراین و هم شورشیان مورد حمایت کرملین" بسیار گسترده بودند، بدون در نظر گرفتن اثرات گلوله باران و مین.
تنها منفورترین ویژگی این درگیری جنایات جنگی است. در اوایل سال 2015، گزارش مفصلی از عفو بین‌الملل نشان داد که هر دو طرف درگیری مرتکب سوء استفاده‌های جدی از جمله آدم‌ربایی، ضرب و شتم وحشیانه، شوک الکتریکی یا محرومیت منظم از خواب شده‌اند. "اکثر مواقع." یک سال بعد، در سال 2016، دیده بان حقوق بشر به نتایج مشابهی رسید. هم نیروهای دولتی و هم نیروهای شورشی رفتار کردند "غیر نظامیان در بازداشت طولانی مدت و خودسرانه" گاهی اوقات در ترکیب با "ناپدید شدن اجباری" چه زمانی "مقامات مورد بحث از شناسایی بازداشت این شخص خودداری کردند یا از ارائه هرگونه اطلاعاتی در مورد محل نگهداری یا سرنوشت وی خودداری کردند. علاوه بر این، بیشتر زندانیان شکنجه یا بدرفتاری های دیگری را متحمل شده اند.»
ادامه مطلب
به طور جداگانه، شورشیان به شکنجه، ناپدید شدن و قتل های فراقانونی متهم شده اند. اقدامات وحشیانه نیروهای دولتی اوکراین گاهی شامل داوطلبان و مزدوران خارجی از غرب می شود. پرونده کریگ لانگ، یک آمریکایی متهم به قتل در ایالات متحده، و شش شهروند آمریکایی دیگر که توسط مقامات ایالات متحده برای جنایات جنگی احتمالی، از جمله شکنجه و قتل، در اوکراین مورد بررسی قرار می‌گیرند، می‌تواند بسیار بد باشد. او مطمئناً تنها نیست و دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم کسانی که هنگام مبارزه برای کیف مرتکب جنایت می شوند، شانس زیادی برای فرار از تحقیقات یا مجازات در غرب دارند. در هر صورت، مقامات اوکراینی قاطعانه تحقیقات از خارجی ها را محدود به کسانی می کنند که برای جدایی طلبان می جنگند.
سال گذشته، دادستان وقت دیوان کیفری بین‌المللی تحقیقات مقدماتی را تکمیل کرد دلایل منطقی برای این باور که طیف وسیعی از اقدامات جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است. این اتفاق افتاد که یک تحقیق کامل مورد نیاز است، حتی اگر بعداً به دلیل محدودیت های بودجه ICC به تعویق بیفتد.
سوگیری آشکار کی یف در تحقیقات جنایات جنگی نه تنها ناعادلانه است. این مستلزم فرهنگ اساسی معافیت از مجازات است - مقامات اوکراین آگاهانه یا ناآگاهانه نشان می دهند که یک معیار برای جنایات ارتکابی توسط دشمن و دیگری برای جنایات ارتکابی توسط نیروهای خود وجود دارد. این ممکن است در جنگ غیر معمول نباشد، اما همچنان اشتباه است. به خصوص اگر در نظر بگیرید که کیف ادعا می کند که هنوز منافع مردم کشورهای جدا شده را نمایندگی می کند. زیرا اگر آنها شهروند اوکراینی باشند و باقی بمانند، پس دولت اوکراین از آنها در برابر سوء استفاده به ویژه توسط نیروهای خود محافظت می کند.
با این حال، در عمل، گرایش آشکاری وجود دارد که ساکنان شورشی به عنوان شهروندان کمتر و بدتر رفتار شوند. واژه‌نامه‌ای کوچک و ناپسند از اصطلاحات عمیقاً تحقیرآمیز و گاه غیرانسانی برای آنها به کار می‌رود و نیازی به تکرار در اینجا نیست. هر کسی که زبان اوکراینی اش به اندازه کافی خوب باشد که بتواند رسانه های اجتماعی این کشور را بخواند، می تواند به راحتی آن را کشف کند. بدتر از آن این است که حتی اعضای نخبگان فرهنگی و سیاسی نیز گاهی از این زبان استفاده می‌کنند و الگوی بدی برای خود قرار می‌دهند.
ادامه مطلب
کی یف از مدت ها قبل تامین مالی خدمات دولتی در مناطق جدایی طلب را متوقف کرده است. این ممکن است اجتناب ناپذیر باشد. اما دولت اوکراین نیز به هیچ وجه علاقه ای به کاهش این واقعیت برای محافظت از جمعیت غیرنظامی آنجا ندارد. یکی از مداوم ترین و آشکارترین آزار و اذیت ساکنان مناطق جدا شده، نحوه رسیدگی کیف به حقوق بازنشستگی سالمندان است. از آنجایی که معیشت آنها هنوز به دولت اوکراین بستگی دارد، اما دیگر در سرزمین‌هایشان توزیع نمی‌شود، آنها باید مرتباً در شرایط بسیار دشوار از خط مقدم عبور کنند تا دوباره متحد شوند.
به طور دوره ای، این وضعیت با محدودیت های اضافی به دلیل کووید تشدید می شود. البته دولت اوکراین باید با این همه گیری مبارزه کند. با این حال، در واقع، اقدامات آن نیازهای این شهروندان به ویژه آسیب پذیر را برآورده نکرده است "آنها در فقر هستند" همانطور که دیده بان حقوق بشر اشاره کرده است. این اثر با محدودیت های تجاری تشدید می شود که در واقع قاچاق را تشویق می کند و قیمت ها را افزایش می دهد.
در نهایت، گلوله باران، آتش سلاح های سبک و مین وجود دارد. به گفته سازمان امنیت و همکاری اروپا، هر دو طرف با چنین سلاح هایی غیرنظامیان را کشته اند. از ابتدای سال 2017 تا اواسط سپتامبر 2020، این سازمان 946 مورد از این قبیل را تأیید کرده است. در حالی که 280 مورد از این مرگ و میرها در مناطق تحت کنترل دولت رخ داده است، 657 نفر از قربانیان در مناطق تحت کنترل شورشیان جان خود را از دست داده اند. احتمالاً این اعداد دست کم گرفته شده اند و اینکه افراد در کجا جان باخته اند لزوماً به این معنی نیست که چه کسی مسئول مرگ آنها است. با این وجود، این ارقام به وضوح نشان می دهد که نیروهای دولتی قربانی های سنگینی را انجام داده اند.
پس از پایان یافتن این درگیری، زمانی که تعصبات به آرامی از بین می‌روند و اطلاعات بیشتری ظاهر می‌شود، داستان‌های آسان کلاه‌های سفید و کلاه سیاه که برای برخی از مفسران مشهور غربی بسیار شیک هستند، با آزمون واقعیت روبرو خواهند شد و از هم خواهند پاشید. نسل کشی وجود ندارد. اما جنایات جنگی و جنایات و سوء استفاده های متعددی نیز از سوی کیف وجود دارد. و دقیقاً به این دلیل که اوکراین اکنون با غرب همسو شده است، رسانه های غربی باید مسئولیت ویژه خود را جدی بگیرند که چشمان خود را نبندند.
اظهارات، دیدگاه ها و نظرات بیان شده در این ستون فقط مربوط به نویسنده است و لزوماً بیانگر نظرات RT نیست.
[ad_2]