بالش بادی: نخواهد بود همانگونه که شما فکر می‌کنید است}

بسیار کسان عظمت هنری او را ستودهاند، اما مقام بتهوون والاتر از آنست که فقط پیشوای موسیقیدانان جهان شمرده شود، زیرا او دلیرترین پیشوای هنر جدید است، او بزرگترین و بهترین دوستِ کسانی است که رنج میبرند و مبارزه میکنند… آنها منبع تحقیق برای چگونگی اجرای موسیقی وی و همچنین درک او از رابطهاش با هنر هستند. او از اسکرتسو بهجای سهگانهٔ منوئه (منوئه-تریو-منوئه) استفاده میکند؛ موسیقی او اغلب شامل احساساتِ دراماتیک و حتی گاهی، فراگیر و با استفاده از دینامیک شدید، تغییر تمپو و هارمونی کروماتیک همراه است. اما بتهوون قبلاً در سال ۱۸۰۶ شروع به آشکاری این مسئله کرده بود، هنگامی که او در مورد طرحهای موزیکال خود کار میکرد، خاطرنشان کرد: «بگذار ناشنواییهای شما دیگر راز نباشد، حتی در هنر». بتهوون در دفتر خاطراتش (خاطراتی روزانه که او بین سالهای ۱۸۱۲ تا ۱۸۱۸ نگاشته و بعضی از آنها را حفظ کرده بود)، علاقه خود را به انواع فلسفههای مذهبی از کشورهایی مانند: هند، مصر، شرق و نوشتههای ریگودا نشان میدهد. ​Po st has been cre​ated by GSA​ Con​te nt G enerat᠎or Dem᠎ov​ersi on!

آنتونی ازدواج کرد و در اواخر سال ۱۸۱۲ با همسرش وین را ترک کرد و هرگز با بتهوون ملاقاتِ دوباره نداشت (یا ظاهراً اینطور به نظر میرسد)، اگرچه در سالهای بعد بتهوون با علاقهمندی از او نوشت و صحبت میکرد. چرنی اظهار داشت که بتهوون گفتار و موسیقی را بهطور معمول تا سال ۱۸۱۲ هنوز میتوانست بشنود. یک نسخهٔ ضبطِ فونوگرافی از سمفونی شماره ۵ که همراه با نمونههای گستردهای از تصاویر، صداهای رایج، زبانها و موسیقی زمین است، در سال ۱۹۷۷ با کاوشگر وویجر، به فضا فرستاده خرید بالش بادی شد. آثار دورهٔ میانی شامل شش سمفونی (شماره ۳ تا ۸)، دو کنسرتو پیانوی آخرین، تریپل کنسرتو، کنسرتو ویولن، پنج کوارتت زهی (شماره ۷ تا ۱۱)، چندین سونات پیانو از جمله سونات پیانو شماره ۲۱، شماره ۲۳، سونات ویولن شماره ۹ و تنها اپرایش به نام فیدلیو است. وی آرامش خود را تنها در طبیعت میجست. موسیقیدان بریتانیایی که در سال ۱۸۱۵ با بتهوون آشنا شده بود، مینویسد: «هیچکس را ندیدهاست که همچون او عاشق طبیعت باشد و گلها و ابرها را دوست بدارد، مثل اینکه در طبیعت زندگی میکرد». بتهوون عاشق طبیعت بود و بخش زیادی از وقت خود را در پیادهروی در کشور گذراند.

Data was c reat ed by G SA C on te​nt Generator D em᠎over sion᠎.

۲۰ساله بود و سری چون ایفیژنی داشت. پدرش قصد داشت از هوش و استعداد وی در موسیقی، بهرهٔ مادی ببرد و از چهارسالگی او را وادار میکرد تا پیانو بنوازد یا او را در اتاقی حبس میکرد تا به صورت جانفرسایی ساز ویولن را تمرین کند. بدبختانه او از طبقهٔ من نیست و در این صورت ازدواج برایم ناممکن است. بتهوون دارای روحیهای جدا از روابط غیراخلاقی بود و از افکار ناروا و بهدور از نزاکت بیزاری میجست و عشق را به صورت پایانناپذیری مقدس میشمرد. او پیشانی برجستهای داشت و رنگ چشمانش به سیاهی میزد اما در واقع سبزِ خاکستری بود. به هر تقدیر جولیِتا با کنت فون گالنبرگ ازدواج کرد و قبل از عزیمت به ناپل، اغلب با بتهوون در تالارهای اشرافیِ وین برخورد داشت. رفتارهای جسورانه، گستاخانه و آزاد بتهوون در شهری مانند وین که مظهرِ نظم و انضباط بود، شگفتانگیز و ناشی از روحیات وی بود که ریشههای آن را میتوان در آثاری مانند سمفونی شماره ۷، جستجو کرد. آثار این بیماری را میدیدم و آن را پنهان میکردم، اما وضع از همیشه بدتر شدهاست …

در معامله با ناشرانش، همیشه بیدقت بود و اکثر اوقات مشکل مالی داشت. چالهای در سمت راست چانهاش وجود داشت که تقارنِ صورتش را تغییر داده بود. بود. همچنین ممکن است یک «پیانو اشتاین» از طرف کنت والشتاین به او داده شده باشد. آثار او از سال ۱۷۹۵ تا ۱۸۰۰، طولانیتر از حدِ معمول است (نظیر نوشتن سونات در چهار موومان، در حالی که سه موومان رایج بود). در حالی که برخی از آثار مانند سمفونیهای سوم و پنجم، به آسانی قابل توصیفِ «قهرمانانه» هستند، بسیاری دیگر مانند سمفونی شماره ۶، در این تعریف نمیگنجد. وی بعداً عنوان این اثر را به سمفونی اِروئیکا … مشخص نیست چه مانعی در راه ازدواج این دو نفر وجود داشتهاست. با این حال از مکاتبات و کتابهای گفتگو مشخص است که او پس از آن دوره، گاهبهگاه با زنان فاحشه ارتباط داشتهاست. رمانتیکترین آثار بتهوون در همین دوره خلق شدهاند و آثار این دوره تأثیر و نفوذ زیادی بر آهنگسازان قرن نوزدهم داشتهاست.