{3|4|5|6|7|8|9|10|سه|چهار|پنج|شش|هفت|هشت|نه|ده {چیز|مسائل} {شما باید| ضروری است|میتوانید|شما باید|باید|باید|باید} {درباره بدانیم|درباره بدانیم|درباره بیاموزیم} بالش بادی

همچنین در مدتی که کاسپار بیمار شده بود، بتهوون برای مراقبت از وی در سال ۱۸۱۵، متحمل هزینه زیادی شد و نتوانست برای مراقبت از خودش پولی داشته باشد. بتهوون در سال ۱۸۱۹، کار بر روی واریاسیونهای دیابلی و میسا سولمنیس را شروع کرد و در طی سالهای بعد سوناتها و باگاتلهای پیانو را برای برآوردنِ مطالباتِ ناشران و رفع نیاز مالی خودش آهنگسازی کرد. در طولِ سالهای بعد، بتهوون بهطور مکرر در زندگی برادرزادهٔ خود دخالت میکرد، کاری که کارل احساس میکرد رفتاری مغرورانه است. آثار با همراهی پیانو، شامل ۱۰ سونات ویولن، ۵ سونات ویولنسل و سونات برای هورن است. آثار او برای ارکستر سمفونیک شامل ۹ سمفونی (که سمفونی نهم شامل گروه کر نیز میشود) و حدوداً ۱۰ قطعهٔ موسیقی «گاه به گاه» است. سایر آثار آوازی ارکسترال او شامل ۲ مس و تعدادی قطعهٔ کوتاهتر است. وی دوباره در سال ۱۸۲۱ برای مدت طولانی بیمار شد و تحویلِ قطعهٔ «میسا سولمنیس» را در سال ۱۸۲۳، سه سال پس از موعد مقرر به اتمام رساند. ​Th᠎is w as g enerat ed ​wi th GSA  C on​te​nt Generat᠎or  D᠎em᠎ov ersi᠎on .

در سال ۱۸۱۸، او مجدداً گرفتار درگیریهای حقوقی پیرامون کارل شد. او سپس درخواست تجدیدنظر داد و سرپرستی مجدد را بهدستآورد. در سال ۱۸۶۲ (چند سال پس از خاکسپاری) بقایای جسدِ وی برای مطالعه مجدد نبش قبر شد و در سال ۱۸۸۸ به گورستان مرکزی وین (در کنار قبر شوبرت) منتقل شد. در سال ۱۸۲۵، نُه سمفونی او در یک دوره، برای اولین بار توسط ارکستر گواندهاوس لایپزیک تحت رهبری یوهان فیلیپ کریستیان شولتز اجرا شد. این تمایز برای اولین بار در سال ۱۸۲۸، فقط یک سال پس از مرگ وی به کار گرفته شد، و اگرچه اغلب مورد چالش و پالایش قرار میگیرد، اما بهعنوان نقطهٔ شروع، برای درک و پیشرفت کارِ بتهوون در نظر گرفته شدهاست. «موسیقی حالتِ درک و کشفی است که از هر دانش و فلسفهای برتر است … چاه زردان دارای آب و هوای گرم و خشک است. چاه زردان دارای یک مدرسه دوره ابتدایی است. مردم روستا قبل از انقلاب در منطقه جازموریان در۱۵کیلومتری روستای چاه زردان زندگی می کردند(عشایر)و بعد از انقلاب جهاد کشاورزی با دادن تلمبه وموتور آب در مکان فعلی(روستای چاه زردان)ساکن شدند(یکجا نشین شدن) و به کار کشاورزی پرداختند.

This content has  been c re ated by G᠎SA  C᠎on​te nt Gener ator Demov᠎ersi on .

در اوایل سال ۱۸۱۸، سلامتی بتهوون مقداری بهبود یافته بود و برادرزادهٔ وی در ژانویهٔ همان سال به او ملحق شد؛ اما شنواییاش بدتر از قبل شده بود تا جایی که مکالمه نیز برایش دشوار شد و برای این کار نیاز به استفاده از قیمت بالش گردنی دفترچهٔ یادداشت داشت. پس از مرگ بتهوون، تمام نوشتهها، دفاتر یادداشت روزانه، کتابهای خطی، موسیقی و اثاثیهٔ وی به حراج گذاشته شد و به فروش رفت. بیماری پاژه نیز یکی دیگر از دلایل احتمالی ناشنوایی وی ذکر شدهاست. عشق بتهوون به وی به قدری شدید بود که یک بار در سال آخر عمرش و در حضور یکی از دوستانش عکس ترز را گریهکنان میبوسید و با صدای بلند میگفت: «تو همچون فرشتگان زیبا و بزرگ بودی». یوزفینه نیز احتمالاً یکی از زنان مهم در زندگی بتهوون بودهاست. برادرزادهاش را در پیِ طبیب فرستادند اما نقل میشود که وی این مأموریت را فراموش کرده و پس از دو روز به یاد میآورد که چه کاری داشتهاست. از «آخرین کوارتتها»، چهاردهمین کوارتت (در دو دیز مینور، اپوس ۱۳۱)، مورد علاقهٔ بتهوون و گزینهٔ اول او بود؛ وی این اثر را بهعنوان کاملترین اثر مجردِ خود ارزیابی میکرد. وی در ابتدا از فرمهای معمولِ آن دوره مانند فرم سونات، تم و واریاسیون، و روندو استفاده کرد؛ از همین رو، بزرگترین آثارش برای موسیقی سازی است و تنها دو اثر به نامهای میسا سولمنیس و اپرای فیدلیو را برای موسیقی آوازی نوشتهاست.  Th is article has ​been wri tt en  by GSA Con tent Genera᠎to r  DEMO.

مجموعه بزرگی از آهنگسازیهای وی برای پیانو شامل ۳۲ سونات پیانو و قطعات کوتاهترِ متعدد است، از جمله تنظیم برخی از کارهای دیگرش (غیر پیانویی) برای پیانو است. قطعات سولو؟ آنها مدتها پیش از مُد افتادهاند و اینجا مُد همه چیز است. خصوصیاتی که از چهرهٔ بتهوون توصیف شدهاست، از یادداشتهای دوستان، معاصرانِ بتهوون یا از مسافران نقل شدهاست. بتهوون از سال ۱۸۱۵، به ناشنوایی کامل رسید و هیچگونه ارتباطی جز با دفتر یادداشت برایش امکانپذیر نبود و قدیمیترین یادداشتهای وی مربوط به سال ۱۸۱۶ است.∗ شرح زندگی بتهوون پس از ناشنوایی کامل، غمانگیز است و تا لحظهٔ مرگ، تأثیر ناگوار آن در وی وجود داشت. ، که در لحظهٔ مرگ حضور داشت، گفت که: «حدود ساعت پنج بعدازظهر در لحظهٔ مرگ، طوفان و رعدوبرق وجود داشت، بتهوون چشمان خود را باز کرد و چند لحظه با دست راست مشت گرهکردهاش را بالا برد و پس از آن نه نفسی وجود داشت و نه ضربان قلبی». بتهوون از حدود سال ۱۸۱۵ تا لحظهٔ مرگش، در یک سیر تدریجی، آثاری به مراتب باشکوهتری ثبت کرد و سبک او به سمت خلق آثاری بهشدت شخصی حرکت کرد.