ناتو و روسیه دوباره با هم روبرو می شوند. در قلب چرخه جدیدی از هشدارها و موانع متقابل، اوکراین قرار دارد که با وجود رد عضویت فوری در ناتو، به مشکلی بزرگ برای رهبران غربی تبدیل شده است.
بلوک نظامی به رهبری آمریکا مسکو را به برنامه ریزی برای تهاجم گسترده متهم می کند و می گوید چنین اقدامی عواقب ناگواری خواهد داشت. روسیه این اتهامات را رد کرده و به ناتو هشدار داده است که گسترش آن در اوکراین، چه از طریق عضویت رسمی و چه غیررسمی از طریق دیگر ابزارهای همکاری نظامی و زیرساخت ها، خط قرمز مسکو است.
اجماع گسترده‌ای وجود دارد که این وضعیت خطرناکی است که جهان می‌تواند بدون آن کار کند. حتی زمانی که هیچ کس واقعاً خواهان یک جنگ بزرگ نیست، البته تشدید تنش ممکن است، یا به طور تصادفی یا توسط بازیگران بدخواه. به خصوص در این مورد، با توجه به اینکه نیروهای راست افراطی اوکراین در واقع تحت کنترل کیف نیستند و از ولتاژ بالا برای تحریک استفاده می کنند. همچنین روشن است که چنین جنگی فاجعه بار خواهد بود. که در بهترین" در این صورت، نبرد واقعی محدود به اوکراین خواهد ماند که ویران خواهد شد، در حالی که پیامدهای سیاسی و اقتصادی جهانی خواهد بود. در بدترین حالت، نبرد فراتر از اوکراین گسترش می یابد و می تواند شامل استفاده از سلاح های هسته ای باشد.
ادامه مطلب
چگونه به اینجا رسیدیم؟ یک پاسخ ساده و گمراه کننده است: متهم کردن روسیه به تنهایی اتفاق نخواهد افتاد. زیرا اگر به طور غیرواقع بینانه تمام مسئولیت ها را به طرف مقابل در درگیری بسپارید، حتی نمی توانید به این فکر کنید که کشور خودتان چه کاری می تواند بهتر انجام دهد. اگر این خیلی انتزاعی است، در نظر بگیرید که چگونه جنگ سرد را پشت سر گذاشتیم بدون اینکه دنیا را منفجر کنیم. اساساً سه چیز: ترکیبی از شانس ناب، پشتکار و سازش.
ما فقط می توانیم به شانس امیدوار باشیم. اما دو مؤلفه دیگر این دستور العمل ثابت شده برای بقای انسان به ما بستگی دارد: در حالی که بازسازی‌کنندگان جنگ سرد دوست دارند پایداری را به خاطر بسپارند (یا "قاطعیت") سازش را فراموش کنید. و با این حال، ما هنوز اینجا هستیم زیرا سازش راهی است که به عنوان مثال، بحران برلین و مخالفت با موشک‌های کوبا پایان یافت. نه سازش، نه دنیا. بله خیلی ساده نه همیشه، اما در نقاط عطف مهم.
اما برای رسیدن به یک سازش، باید دو کار دشوار انجام دهید: با حریف مزاحم خود همدلی کنید و از خود انتقاد کنید. به زبان ساده، بپذیرید که دشمن بالقوه شما نیز معقول است. و مفروضات، اهداف و الزامات خود را زیر سوال ببرید.
آیا غرب در این مقطع می تواند این کار را انجام دهد؟ به اندازه کافی خوب نیست. بخشی از دلیل این است که خود ناتو به مانعی برای بازاندیشی واقعی تبدیل شده است. نه آنقدر از وجود او که از خودفهمی فزاینده ایدئولوژیک او. البته سازمانی که در دوران جنگ سرد متولد شد همیشه ایدئولوژیک بوده است. با این حال، در طول جنگ سرد، واقعیت اصلی مخالفت با ابرقدرت، روبنای ایدئولوژی را تحت الشعاع قرار داد.
با این حال، مشخص است که ناتو اکنون سازمانی است که در آن سرمایه گذاری هنگفت و با افتخار انجام می دهد "ارتباطات استراتژیک"، "گستره"، "برندینگ"، و سایر اشکال روابط عمومی اشتباه نکنید، این فعالیت ها مدت ها قبل از بحران 2014 یا هرگونه تلاش روسیه است "جنگ اطلاعاتی". در سال 2010، معاون دستیار دبیرکل ناتو در امور دیپلماسی عمومی - با عبارات عجیب استعماری - توضیح داد که سازمان او دائماً درگیر "نبرد برای قلب ها و ذهن ها".
حتی اگر مؤدبانه از تبلیغات نامیدن چنین فعالیت‌هایی خودداری کنیم، هزینه‌های هنگفتی برای آنها وجود دارد که معمولاً نادیده گرفته می‌شود: ممکن است کمی خنده‌دار به نظر برسند، مانند راهنماهای پیچیده بصری برندینگ که مواردی مانند مکان قرار دادن لوگوی ناتو روی چتر را نشان می‌دهند. اما آنها یک جنبه ترسناک دارند: اگر رهبران ناتو به برند خود اعتقاد داشته باشند، چه؟ زیرا این یک مشکل ابدی با مشارکت در تبلیغات است: می توانید به اعمال خود ایمان بیاورید.
ادامه مطلب
در مورد ناتو، این روند با رونق آن از زمان جنگ سرد تقویت شده است. با 30 عضو در حال حاضر (آخرین، مقدونیه شمالی، که در سال 2020 به آن ملحق شد)، این اتحاد در سال 1949، در طلوع جنگ سرد، تأسیس شد. این درگیری بیش از سی سال پیش پایان یافت. برخلاف پیمان ورشو، دشمن بزرگ آن در جنگ سرد، ناتو پس از پایان آن خود ویران نشد: ائتلاف نظامی اصلی شرق از زمان جنگ سرد هدف خود را از دست داده و ناپدید شده است. اتحاد نظامی اصلی غرب از زمان جنگ سرد نیز هدف خود را از دست داده است، اما اساساً دو کار انجام داده است: کشف مجدد دلایل وجود و گسترش. هر دو روند تا به امروز متوقف نشده است.
از نظر هدف، ناتو خود را نه تنها به عنوان یک نظامی، بلکه به عنوان یک اتحاد سیاسی که ترویج می کند، معرفی می کند.ارزش های دموکراتیک" و صلح و در عین حال آماده بودن برای اقدام نظامی در صورت لزوم.
دامنه جغرافیایی مأموریت ها و فعالیت های او پس از جنگ سرد گسترده است.
مکان های فعلی شامل کوزوو، مدیترانه، عراق، آفریقا، آلبانی، مونته نگرو، اسلوونی و کشورهای بنلوکس و همچنین منطقه بالتیک است. آنها قبلاً مشارکت خود را در افغانستان، خلیج عدن، شاخ آفریقا، لیبی، سودان، شمال مقدونیه و بوسنی و هرزگوین تکمیل کرده اند. اخیراً، ناتو به طور قابل پیش بینی تسلیم هژمون آمریکایی خود شده و شروع به سر و صدا کردن درباره چین کرده است.
همانطور که مشارکت در لیبی و افغانستان با وضوح وحشیانه خود را نشان می دهد، ادامه جستجوی بلوک برای یافتن یک هدف به نتایج متفاوتی منجر شده است. برخی از فعالیت‌های ناتو پس از جنگ سرد منطقی بودند، برخی دیگر معنا نداشتند، و برخی به یک شکست وحشتناک کمک کردند. چرخش اخیر علیه چین احتمالاً در بهترین حالت لفاظی بی معنی خواهد بود، اما قبلاً واکنش شدید چینی ها را برانگیخته است.
سوابق واقعی او پس از جنگ سرد در زمینه گسترش هر چه که باشد، ناتو برای خودش خیلی خوب عمل کرده است. در پایان جنگ سرد، 16 عضو داشت که اکنون 30 عضو است و به دستاوردهای دائمی خود پایان نخواهد داد.
منتقدان وجود دارند. برخی به بلوکی که هنوز آنجاست حمله می کنند. به گفته آنها، مدت زیادی است که نقش خود را پشت سر گذاشته است و مجبور شد پس از پایان جنگ سرد از هم بپاشد تا شاید سازمان دیگری جایگزین آن شود. شکایات اصلی بیشتر شامل عدم تمرکز و تقسیم نابرابر بار بین اعضا است.
ادامه مطلب
به ویژه، گسترش گسترده و - از نظر تاریخی - سریع به شرق، بحث‌های مداومی را بین کسانی برانگیخته است که به اشتباه نقض تضمین‌های داده شده به رهبری شوروی و بنابراین، در عمل، روسیه، و کسانی را که به طور معتبر و قانع‌کننده این موضوع را تصدیق می‌کنند، برانگیخته است. حقیقت. فعالیت های کنونی این بلوک در شرق و جنوب شرق اروپا، به ویژه در مناطق بالتیک و دریای سیاه نیز ارزیابی های بسیار متفاوتی دریافت می کند. آنها که توسط بسیاری به عنوان پاسخی معقول به اقدامات روسیه، به ویژه در رابطه با اوکراین، به ناظران محتاط تر ارائه می شوند، منافع امنیتی مشروع روسیه را نادیده می گیرند و در نتیجه خطر تشدید غیرضروری را به دنبال دارند.
این ما را به مشکل اصلی ناتو بازمی گرداند. در اصل، ائتلاف پس از جنگ سرد در انجام کار اشتباه بسیار موفق بوده است، یعنی بی‌تفاوتی در هدف خود و توسعه ایدئولوژی بیش از حد دسترسی. ناتو ممکن است برنده شود "نبرد برای قلب ها و ذهن ها". متأسفانه، به نظر می رسد که ذهن هایی که او تسخیر می کند، بیشتر متعلق به او هستند. که در تصویر چاپلوس کننده خود به عنوان یک نیروی جهانی رستگاری دموکراتیک گرفتار شده است، دید رهبران آن تار شده است. نه از مه جنگ، بلکه از ایدئولوژی خود تحمیلی.
در این راستا، مخالفت جدید با اوکراین فراخوانی برای بازگشت به اصول اولیه است: ناتو در یک اتحاد امنیتی دفاعی با مرزهای کاملاً مشخص خوب است. اما به عنوان یک شناور آزاد، همیشه در حال گسترشدموکراسی”- ماشین تبلیغاتی یک جنگ صلیبی جهانی، گیج کننده و بی ثبات کننده است. طنز یا تراژدی اینجاست: ناتو از پایان جنگ سرد جان سالم به در برد، چه خوب و چه بد، و خود را از هدف اصلی خود رها کرد. اکنون، دقیقاً به دلیل بازگشت تنش ها با روسیه، زمان آن فرا رسیده است که این موضوع را به خاطر بسپاریم و جستجوی بی پایان برای مأموریت های جدید و اعضای جدید را متوقف کنیم.
[ad_2]
مقالات مشابه
- انواع کربن فعال | تجهیز یار
- کفش رانینگ - آفلند
- کربن اکتیو 2021
- طراحی داخلی سمینار برای دلار
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- آموزش ترید - امیدینو.ترید
- لباس بچگانه به شما کمک میکند تا به رویاهای خود برسید
- "جنایت آمیز" برای روسیه که به ناتو اجازه ورود به اوکراین را داد - پوتین - RT روسیه و اتحاد جماهیر شوروی سابق